De afgelopen maanden ben ik geconfronteerd met mijn diepste angsten. Zelfs angsten waarvan ik niet wist dat ik ze had. Dat proces begon na het overlijden van mijn moeder, nu ruim anderhalf jaar geleden. En het werd versterkt door andere onverwachte gebeurtenissen die veel impact hadden op mijn leven. Dat herken je vast wel, dat levenservaringen zoals het overlijden van dierbaren, ziekte of bijvoorbeeld (dreigend) ontslag je leven compleet op zijn kop kunnen zetten. Wat doet dat met je? En hoe ga je daarmee om?
Weggeslagen fundament
Het voelde voor mij alsof mijn fundament volledig weggeslagen was en ik op ijsschotsen door het leven voortbewoog. Het afgelopen half jaar was ook een hele drukke en intensieve tijd, waarin ik heel veel moest regelen, uitzoeken, uitwerken, doen. Dus terwijl ik eigenlijk geen basis had om iets te doen, moest ik tegelijkertijd volle kracht vooruit. Dat vergrootte de spanning en onrust in mezelf.
Onzekerheid
Veel van mijn coachklanten hebben met stress en spanning te maken en voelen zich onzeker. Die onzekerheid is eigenlijk altijd terug te voeren tot de beperkende gedachte ‘ik ben niet goed genoeg’. Samen gaan we dan op zoek naar de dieperliggende angsten die daarmee te maken hebben en werken we aan het herstellen van hun natuurlijk zelfvertrouwen. Nu was het voor mij blijkbaar tijd om dat proces zelf opnieuw aan te gaan en mijn angsten in alle diepte uit te werken.
En dat heb ik dus gedaan.
Kun je me helpen?
De angst voor afwijzing bijvoorbeeld. Iets wat jij vast ook wel eens ervaart. Ik had daarvoor een mooi mechanisme dat ik wel om hulp vroeg, maar dan op zo’n manier dat ik iemand eigenlijk tegelijkertijd uitnodigde om ‘nee’ te zeggen. Dus ik wees die ander onbewust af voordat hij of zij dat naar mij kon doen. ‘Als het niet past, moet je het niet doen hoor. Het hoeft niet hoor, ik kan het ook alleen.’
Maar de afgelopen maanden had ik zoveel te regelen en te doen, dat ik het niet alleen kon. Dus ik moest wel vragen: ‘Kun je me helpen?’ Een pure eenvoudige vraag, zonder toevoeging, uitleg of verborgen boodschap van ‘het hoeft niet’. Uitreiken naar de ander. En het ontroerende is dat die ander dan gewoon ‘Ja’ zei. Dat raakt me nu nog.
Vier bevrijdende levenslessen
Inmiddels is het stof langzaam aan het neerdwarrelen. Het werk in mezelf is bijna gedaan.
Wat heb ik hiervan geleerd?
1. Meer innerlijk verzet zorgt voor een grotere bevrijding. Nu ik aan de andere kant van het proces sta, zie ik pas hoe bevrijdend het is geweest. Ik voelde regelmatig veel weerstand om mijn angsten aan te gaan en het was vaak een worsteling met mezelf. Maar zoals ik ook bij mijn coachklanten ervaar: hoe groter je innerlijk verzet, hoe groter ook de uiteindelijke bevrijding!
2. Je hoeft het niet alleen te doen. Vooral bij het uitwerken van angsten heb je de deskundigheid, liefdevolle aandacht en draagkracht van anderen nodig. Iemand die je laat weten: ‘Ik ben niet bang voor jouw angst.’ Ook hierin kon ik uitreiken naar de ander en vragen: ‘Wil je me helpen?’ Zowel mijn eigen therapeut als veel lieve mensen om me heen stonden klaar om me hierin te ondersteunen. Een extra bevrijdende les in mijn angst voor afwijzing.
3. Vertrouw op je innerlijke kracht en wijsheid. Je kunt erop vertrouwen dat je sterk genoeg bent als je je angsten aan durft te gaan. En als je het nog niet aandurft is het ook goed. Je eigen wijsheid en timing vertellen je wat voor jou klopt. Ik kon heel goed voelen dat het voor mij het juiste moment was. En dat ik dus ook de innerlijke kracht had om dat te doen.
4. Bevrijding van angst levert rust en vertrouwen op. Ik ervaar veel meer rust in mezelf. Ik voel een vertrouwen dat ik nog nooit gevoeld heb. Waarvan ik niet wist dat het bestond. Een stevigheid waar ik eerst nog wiebelig was. Een innerlijke rust waar ik beter bij kan. Een gevoel solide en grondig op deze aarde te staan.
Kanonskogel
Al met al een intensief proces, waarin ik me dieper bevrijd heb van de ballast van angst. Dit geeft me een breder fundament en nog meer inspiratie om mijn coachklanten in deze processen te ondersteunen.
Een coachklant reageerde als volgt: ‘Wat fijn om te weten dat ook jij wel eens worstelt met je angsten en met jezelf. En om te weten dat je daar dus doorheen kan komen.’ Toen ik vroeg wat het effect daarvan op haar was, zei ze: ‘Dat maakt dat ik me nog veiliger voel bij jou. En minder alleen in mijn eigen proces. Ik ervaar ook meer rust als ik bij je ben. Je bent minder de stuiterbal vol energie en meer de kanonskogel vol kracht, doelgerichtheid en impact.’
